Είσαι παιδί ωραίο, σε λένε Παπαντρέο
για γαλονάκια και βαθμό σε είχανε.
Σου δώσανε το κόμμα κι ας ήτανε σε κώμα,
και τώρα σε φωνάζουνε ανίκανε.
Και όλοι απεφάνθησαν πως ετρελάθης
αφού δεν προσαρμόστηκες καλά να πάθεις.
Ημέρες αποφράδες και οι Πρωτοπαπάδες
βγαίνουνε στα παράθυρα και βρίζουνε.
Και τ άλλα τ'Αλευράκια, Σιμίτια Κουλουράκια,
ότι έχτισες σε μια βραδιά γκρεμίζουνε.
Μες στον πυρήνα μας θαρούν πως θα μπουκάρουν,
το λαικό μας κίνημα να πατρονάρουν.
Ω εποχή λαθραία απέβηκες μοιραία
και πλήγωσες τόσα παιδιά ευαίσθητα.
Και συ μου κάνεις πλάκα με Στέφανο Τζουμάκα,
κι'άλλα παπαγαλάκια ακαλαίσθητα.
Ότι ενθάδε κείμεθα, ώ ξειν αγγέλειν,
κι' απολωλότες είμεθα απ'τον Βαγγέλην.