Συνέχεια απ' τα προηγούμενα...
Ωσάν το άκακο αρνί που βλέπει το μαχαίρι,
όπως κοιτάει η πέρδικα που πέφτει σε καρτέρι,
λες κι'ήτανε κατάδικη μπροστά στη λαιμητόμο,
έτσι θωρούσε η μικρή , τη μάνα της με τρόμο!
Κι' έβλεπε και τον Χωρικό που τώρα είχε λουφάξει,
κρατώντας το παπάρι του το σπέρμα να μην στάξει,
ο αέρας ήτανε βαρύς, θέατρο παραλόγου,
με μιαν οσμή παράξενη σαν την πορδή του αλόγου!
Τότε εσηκώθη η κυρά τραβώντας τα βρακιά της,
ίσιαξε το φουστάνι της , έστρωσε τα μαλλιά της,
ήπιε και ένα βότανο που ορμήνεψε ο γιατρός της,
και με ατάραχη φωνή , λέει της θυγατρός της:
Έλα και κάτσε δίπλα μου κορούλα μου Ροδούλα,
να σε χαιδεύω όπως παλιά που ήσουνα μικρούλα,
άκου τί έχω να σου πω, άλλες δεν έχω βλέψεις,
παρά την ευτυχία σου, θέλω να με πιστέψεις!
Τούτος εδώ ο Χωρικός που'ρθε να σε ζητήσει,
και τόλμησε χθες το πρωί εσένα να γαμήσει,
έπρεπε να δοκιμαστεί, να δω αν είναι ...πλήρης,
ειν'άξιός σου για γαμπρός,ή είναι κακομοίρης;
Γιατί στ'αυτιά μου έφτασαν παράξενα μαντάτα,
πως είναι τάχα ανίκανος και δεν πηδά σταράτα!
Πως είναι μικροτσούτσουνος άχρηστος και σακάτης,
και...δεν λαλεί ο πετεινός, μου τα'πε ο επιστάτης!
Έτσι κι'εγώ το σκέφτηκα, ευχή πριν να σας δώσω,
τον μέλλοντά σου σύζηγο να τον εξελιγώσω.
Και στο κυνήγι έστειλα τον δόλιο σου πατέρα,
για να'χουμε ελεύθερη ολόκληρη ημέρα.
Τώρα που τον δοκίμασα θα σου το μολογήσω,
πως είναι άσσος από μπρος και μάγος από πίσω!
Έτσι λοιπόν Ροδούλα μου θα ζεις ευτυχισμένη,
θα τον εδίνεις και σ'εμέ, σαν είσαι χορταμένη!
Ωσάν το άκακο αρνί που βλέπει το μαχαίρι,
όπως κοιτάει η πέρδικα που πέφτει σε καρτέρι,
λες κι'ήτανε κατάδικη μπροστά στη λαιμητόμο,
έτσι θωρούσε η μικρή , τη μάνα της με τρόμο!
Κι' έβλεπε και τον Χωρικό που τώρα είχε λουφάξει,
κρατώντας το παπάρι του το σπέρμα να μην στάξει,
ο αέρας ήτανε βαρύς, θέατρο παραλόγου,
με μιαν οσμή παράξενη σαν την πορδή του αλόγου!
Τότε εσηκώθη η κυρά τραβώντας τα βρακιά της,
ίσιαξε το φουστάνι της , έστρωσε τα μαλλιά της,
ήπιε και ένα βότανο που ορμήνεψε ο γιατρός της,
και με ατάραχη φωνή , λέει της θυγατρός της:
Έλα και κάτσε δίπλα μου κορούλα μου Ροδούλα,
να σε χαιδεύω όπως παλιά που ήσουνα μικρούλα,
άκου τί έχω να σου πω, άλλες δεν έχω βλέψεις,
παρά την ευτυχία σου, θέλω να με πιστέψεις!
Τούτος εδώ ο Χωρικός που'ρθε να σε ζητήσει,
και τόλμησε χθες το πρωί εσένα να γαμήσει,
έπρεπε να δοκιμαστεί, να δω αν είναι ...πλήρης,
ειν'άξιός σου για γαμπρός,ή είναι κακομοίρης;
Γιατί στ'αυτιά μου έφτασαν παράξενα μαντάτα,
πως είναι τάχα ανίκανος και δεν πηδά σταράτα!
Πως είναι μικροτσούτσουνος άχρηστος και σακάτης,
και...δεν λαλεί ο πετεινός, μου τα'πε ο επιστάτης!
Έτσι κι'εγώ το σκέφτηκα, ευχή πριν να σας δώσω,
τον μέλλοντά σου σύζηγο να τον εξελιγώσω.
Και στο κυνήγι έστειλα τον δόλιο σου πατέρα,
για να'χουμε ελεύθερη ολόκληρη ημέρα.
Τώρα που τον δοκίμασα θα σου το μολογήσω,
πως είναι άσσος από μπρος και μάγος από πίσω!
Έτσι λοιπόν Ροδούλα μου θα ζεις ευτυχισμένη,
θα τον εδίνεις και σ'εμέ, σαν είσαι χορταμένη!
Σηκώθη ορθή και γέλασε τότε η δεσποσύνη,
τη μάνα της αγκάλιασε γιομάτη ευγνωμοσύνη,
από το χέρι τράβηξε τον τυχερό χωριάτη,
να συνεχίσουν πήγανε επάνω στο κρεβάτι!
τη μάνα της αγκάλιασε γιομάτη ευγνωμοσύνη,
από το χέρι τράβηξε τον τυχερό χωριάτη,
να συνεχίσουν πήγανε επάνω στο κρεβάτι!
ΤΕΛΟΣ
4 comments:
Πολύ κακώς που βάζεις τέλος αν και καταλαβαίνω ότι το κάνεις γιατί δεν υπάρχε ανταπόκριση. Παρόλαυτα θα έπρεπε να συνεχίσεις έστω και με 1-2 άτομα, ο καλιτέχνης φαίνεται στα δύσκολα.
Όσον αφορά το τελευταίο καρρέ πολύ εύκολα η κόρη το έχαψε το παραμύθι της λυσσάρας μάνας, ο χωριάτης δεν βγάζει άχνα σανν να έχει εξαφανιστεί κάτω από τα φουστάνια της power πεθερούλας. Η κολώνα του σπιτιού λείπει σε κυνήγι (και καλά) και όλα τελειώνουν σύντομα, πρόχειρα και αδέξια...
Νομίζω πως δεν είναι του στυλ σου :))
Εμένα μου άρεσε το τέλος, είναι ένα happy end παρτουζάτο!
Ανεξάρτητα από την ανταπόκριση (περιμένουμε άλλωστε και το καλοκαίρι στη Βουρβουρού να το ακούσουμε πλήρες και μελοποιημένο, από τις 5 το απόγευμα μέχρι τα χαράματα θα μας πάρει!),, θεωρώ πως ο καλλιτέχνης είναι καλό να προχωρήσει σε άλλα πιο μοντέρνα και αφαιρετικά είδη ποίησης αφήνοντας το αβανταδόρικο βουκολικό δράμα.
Θέλω να δω
Ο Χωρικός Αστροναύτης
Ο Χωρικός Golden Boy
Ο Χωρικός και το Bauhaus
Ο Χωρικός στην αρχαία Ελλάδα
Τότε αλλάζει το θέμα!! μ'αρέσει η ιδέα!! και νομίζω πως θα μπορούσα να συνεισφέρω στη μελοποίηση σε κάποια μέρη του πανμέγιστου αυτού έπους...
Έχεις δίκιο Μένιο, το χειροκρότημα είναι η τροφή του καλλιτέχνη.Το τέλος ήταν κάπως απότομο, γιατί ίσως κούρασε και από την άλλη, τί θα γράψω στο επόμενο αν τα γράψω όλα εδώ;Μπατσινίλα όπου να'ναι το ετοιμάζω!Βουρβουρού σου ερχόμαστε ακονίστε τα τέλια σας!
Υ.Γ Παλιά έγραφε καμιά κριτική ο Γεωργουσόπουλος τώρα χάθηκε.
Υ.Γ 2 :Αν θέλετε μπείτε στο σάιτ stixoi.info επιλέξτε δημιουργίες μελών κατηγορία χιουμοριστικα να διαβάσετε σχόλια
Post a Comment